دونوازی دشتی ، استاد شهرام میرجلالی Ostad Mirjalali , Dashti

دونوازی بداهه در آواز دشتی

کلاس درس استاد شهرام میرجلالی ، پس از فراغت از درس فرصتی دست داست تا افتخار همراهی در یکی از بداهه نوازی های ایشان نصیبم گردد ، البته من لایق و هم طراز همنوازی با استاد نبوده و نیستم ، ولی مهر ایشان همیشه شامل شاگردان کمترینی چون من و امثال من بوده و خواهد بود.

من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم . . . حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم
تو مگر سایه لطفی به سر وقت من آری . . . که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم
خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم . . . که تو هرگز گل من باشیو من خار تو باشم
هرگز اندیشه نکردم که کمندت به من افتد . . . که من آن وقع ندارم که گرفتار تو باشم
هرگز اندر همه عالم نشناسم غم و شادی . . . مگر آن وقت که شادی خور و غمخوار توباشم
گذر از دست رقیبان نتوان کرد به کویت . . . مگر آن وقت که در سایه زنهار تو باشم
گر خداوند تعالی به گناهیت بگیرد . . . گو بیامرز که من حامل اوزار تو باشم
مردمان عاشق گفتارمن ای قبله خوبان . . . چون نباشند که من عاشق دیدار تو باشم
من چه شایسته آنم که تو را خوانم و دانم . . . مگرم هم تو ببخشی که سزاوار تو باشم
گر چه دانم که به وصلت نرسم بازنگردم. . . تا در این راه بمیرم که طلبکار تو باشم
نه در این عالم دنیا که در آن عالم عقبی . . . همچنان بر سر آنم که وفادار تو باشم
خاک بادا تن سعدی اگرش تو نپسندی . . . که نشاید که تو فخر من و من عار تو باشم

اصفهان ، شهریور ماه هزار و سیصد و نود خورشیدی